Inayati.be

Een mystieke traditie van mens tot mens

Soefisme kan niet makkelijk worden uitgelegd of onder woorden gebracht. 
Het moet worden ervaren. 
Men kan er natuurlijk wel over spreken,
maar net zoals andere wegen van innerlijke ontwikkeling,
kan de ervaring enkel doorgegeven worden van mens tot mens.
En dan nog is het woord doorgeven te sterk, want iedereen moet het voor zichzelf ervaren.
Het is eerder als een vlam die van de ene kaars op de andere wordt doorgegeven.
Elke kaars moet voor zichzelf branden, elke kaars heeft zijn eigen vlam,
maar om te ontbranden is een vonk nodig, 
er moet iets worden doorgegeven.
De beleving, de ervaring is uniek en persoonlijk,
en toch ook objectief en universeel.
Het raakt je tot in het diepste van je wezen en toch blijf je uiterlijk dezelfde.
Ze is uiterst menselijk én toch ook mysterieus, spiritueel en goddelijk.
Zeer reëel, en toch ook subtiel en vaak ongrijpbaar.
Om die reden werd het soefisme vaak uitgedrukt en doorgegeven
via poëzie, muziek en andere vormen van kunst.

De manier waarop die ervaring wordt doorgegeven,
waarop die vlam wordt ontstoken,
verandert voortdurend, en toch blijft de vlam hetzelfde.
Zo ook wordt het soefisme van mens tot mens uniek beleefd
en steeds wat anders doorgegeven,
en toch vallen al die mystieke methodes onder de noemer 'soefisme'.
Maar soms heeft een uitzonderlijk begenadigd leraar zo'n invloed,
of zijn de omstandigheden zo uitzonderlijk,
dat er als het ware een nieuwe tak, een nieuwe scheut van het soefisme opduikt.
Zo  is de Inayatiyya die school van het soefisme 
die de methodes van Hazrat Inayat Khan hanteert.